Cognitieve gedragstherapie (CTG) is een psychotherapeutische methode waarbij gewerkt wordt aan inzicht krijgen in hoe denken, voelen en doen elkaar beïnvloeden. Daarmee kunnen er nieuwe vaardigheden en ander gedrag geleerd worden. CGT is een vrij actieve therapiemethode. Vaak maak je thuis ook registratieopdrachten en oefen je met nieuw gedrag dat je wil leren. Afhankelijk van de leeftijd worden ouders in de sessies of via ouderbegeleiding betrokken. Daardoor leren kinderen en jongeren anders aan te kijken tegen bepaalde situaties (anders denken) en er anders mee om te gaan. Cognitieve gedragstherapie is bedoeld voor kinderen en jongeren vanaf 7 à 8 jaar (met emotionele, psychische of psychiatrische problemen). Deze therapie kan in 12 sessies van een uur al heel effectief zijn. Maar er kunnen ook meerdere sessies nodig zijn.

EMDR staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing. Het is een behandelmethode om traumatische ervaringen te verwerken, bijvoorbeeld een (verkeers)ongeluk, een overval, medische handelingen en pesterijen. Deze behandelmethode wordt in Nederland bij volwassenen toegepast sinds 1994 en bij kinderen en jongeren sinds 2000. Bij EMDR worden traumatische herinneringen eerst geactiveerd  en dan gecombineerd met een afleidende taak zoals oogbewegingen. Zo wordt de informatieverwerking in de hersenen gestimuleerd. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat EMDR succesvol is bij kinderen en jongeren. Toepassing van EMDR is mogelijk bij kinderen van alle leeftijden. Ook ingrijpende gebeurtenissen die plaats vonden voordat de taalontwikkeling op gang is gekomen, kunnen met behulp van EMDR worden verwerkt. Bij heel jonge kinderen krijgen ouders of verzorgers een belangrijk aandeel in de behandeling.

Acceptance and commitment therapy (ACT) is een derde generatie gedragstherapie die kinderen/jeugdigen leert om hun hart te volgen en de hindernissen die ze daarbij tegenkomen zoals: verlies, falen, afwijzing of ongeluk te nemen zoals ze zijn. Met het gebruik van ACT werk je aan verschillende vaardigheden zoals het innemen van een ander perspectief, het omgaan met hindernissen of tegenslagen, het verdragen van moeilijke gevoelens en gedachten in moeilijke situaties, herkennen van wat jij belangrijk vindt in je leven en er naar handelen, maar bovenal zelfcompassie. De interventie vergroot psychologische flexibliteit op zes kernprocessen: acceptatie, defusie, het zelf als context, contact met het huidige moment (mindfulness), waarden en toegewijde actie. 

Systeemtherapie is een vorm van psychotherapie, die ook wel relatie- en gezinstherapie wordt genoemd. Het belangrijkste kenmerk van systeemtherapie is dat belangrijke naasten zoals de partner, kinderen, broer, zus, ouders, buren, vrienden of collega’s betrokken kunnen worden bij de therapie. Een systeemtherapeut onderzoekt samen met de mensen uit het systeem wat de klachten en problemen zijn. Hoe ze volgens de betrokkenen zijn ontstaan. Wat de impact van de klachten en problemen is op alle betrokkenen. Wat de gewenste veranderingen zijn en wat er nodig is om de gewenste verandering tot stand te brengen. Daarbij wordt ook gekeken naar wat juist de krachten en positieve eigenschappen van het systeem zijn. Uiteindelijk staat niet het zoeken naar oorzaken centraal, maar het zoeken naar mogelijkheden om het anders, prettiger te doen. Het gezin moet een team gaan worden waarbij iedereen weer weet wat hij aan de ander heeft. Een systeemtherapeut probeert vooral de bestaande veerkracht en positieve eigenschappen van het gezin te benutten om tot oplossingen te komen.

Oplossingsgerichte therapie is een vorm van behandeling die gericht is op het benutten van de sterke kanten en hulpbronnen van de cliënt. Samen met de behandelaar onderzoekt de cliënt welke vaardigheden hij al in huis heeft om zijn problemen aan te pakken. In de therapie wordt er vooral gekeken naar krachten en mogelijkheden (in plaats van de focus op problemen). De aandacht wordt verschoven naar de toekomst; wat wil iemand bereiken? De rationale achter de behandeling is dat de oplossing het probleem kan worden (ruzies  toegeven = patroon). Je maakt het probleem soms dus groter door er op de focussen. Het uitgangsprincipe is het geloof dat kinderen/jongeren/ gezinnen de mogelijkheid hebben om naar de gewenste toekomst te gaan.

Wandelen door de natuur, in beweging brengen van het lichaam en de zintuigen een actieve rol laten hebben in het gesprek en het proces. Tijdens de wandeltherapie onderzoeken we samen middels denken maar vooral door te ervaren wat er speelt. Er wordt hierbij gebruik gemaakt uit wetenschappelijke onderbouwde interventies uit de cognitieve gedragstherapie, ACT en mindfulness met behulp van de natuur als onze co-therapeut. De natuur en het voortdurende ritme van de seizoenen toont ons daarbij een schat aan informatie die als vanzelf speelt bij de thema’s die er spelen.

Er kan gekozen worden om de paarden als co-therapeut in te zetten tijdens de behandeling. We maken hierin gebruik van het gegeven dat paarden altijd verbinding willen maken met hun omgeving en dus ook met de mensen die in hun buurt komen. Het kan kinderen/jongeren helpen om te ontspannen, blokkades om te heffen, verbinding met zichzelf en contact te met maken hun emoties. Vaak zien we dat kinderen/jongeren in juist kunnen praten in de buurt van een paard.